Η αρχική δήλωση αντίρρησης του Osman Murat Ülke, 1994 Τουρκία
Λόγω των βαθύτερων πεποιθήσεών μου και του τρόπου ζωής μου, μου είναι αδύνατον να συμμετάσχω σε στρατιωτική θητεία ή οποιαδήποτε άλλη υποχρεωτική υπηρεσία.
Επιπλέον αρνούμαι να αναγνωρίσω κάθε είδος ιεραρχικής εξουσίας. Κατά τη γνώμη μου ο στρατός είναι η πιο ξεκάθαρη μορφή θεσμικής εξουσίας, και αυτό τον κάνει προσωπικό μου εχθρό τον οποίο επιδιώκω να πολεμήσω και να καταστρέψω. Γι’ αυτό θεωρώ την αντίρρηση συνείδησης ως το πρώτο βήμα στο μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσω προκειμένου να διατηρήσω τον αυτοσεβασμό μου.
Η Τουρκία βασίζεται σε μια κουλτούρα εξουσίας που διεισδύει σε κάθε πλευρά της ζωής, στη δουλεία, στην ιδιωτική ζωή, και – ιδιαίτερα έντονα – στον πολιτικό στίβο. Δεν προκαλεί επομένως έκπληξη το γεγονός ότι μεγάλο μέρος του πληθυσμού κάνει τα στραβά μάτια για τον πόλεμο που διεξάγει σήμερα η Τουρκία και συνεχίζουν τον τρόπο ζωής τους. Ο μύθος που διαιωνίζεται σχετικά με τον ρόλο των στρατιωτών ως προστάτες της χώρας τους και των συμπολιτών τους από τον εξωτερικό εχθρό, τους έχει μετατρέψει σε ένα από τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα όργανα καταπίεσης στην ίδια τους τη χώρα. Δεν μπορώ να πω πόσο μεγάλη αλλαγή μπορούμε να φέρουμε, εγώ και οι ομοϊδεάτες μου, αλλά ξέρω ότι κανένα μέτρο εξαναγκασμού δε θα με εξαναγκάσει ποτέ να γίνω στρατιώτης.