Στις 26 Νοεμβρίου 2006, ο İsmail Saygi ανακοίνωσε την αντίρρηση συνείδησής του με αυτά τα λόγια: “Κατά τη διάρκεια των επτά μηνών που υπηρέτησα στο στρατό, συνειδητοποίησα ότι οι ιδεολογίες της βίας, του θανάτου και του φόνου δεν ταίριαζαν στον τρόπο ζωής μου και στη θεώρησή μου για τη ζωή. Κατά τη διάρκεια αυτών των επτά μηνών που υπηρέτησα ως στρατιώτης, άρχισα να χάνω τον αυτοσεβασμό μου και την ψυχική μου υγεία. Γι’ αυτούς τους λόγους αποφάσισα ότι δεν θα έχω καμία σχέση με θεσμούς ή οργανώσεις που ενέχουν την οποιαδήποτε βία.”
Καθώς διήγαγε τη ζωή του υπό την άμεση απειλή του θανάτου όπως όλοι οι αντιρρησίες συνείδησης που ζουν στην Τουρκία, ο Ισμαήλ συνελήφθη στις 16 Μαρτίου του 2008 στη συνοικία Kadikoy της Ιστανμπούλ με τη κατηγορία της λιποταξίας. Αφού παραδόθηκε από τις αστυνομικές αρχές στο Σταθμό της Στρατονομίας στο Uskudar και κρατήθηκε εκεί για μια μέρα, ο Ισμαήλ στάλθηκε στον Στρατιωτικό Εισαγγελέα του Selimiye για να δώσει την κατάθεσή του και κατόπιν προσήχθη στο Στρατοδικείο του Selimiye που τον συνέλαβε. Ο İsmail
Saygi δήλωσε τόσο στον στρατιωτικό εισαγγελέα όσο και στο στρατοδικείο ότι είναι αντιρρησίας συνείδησης, ότι θέλει να κάνει χρήση του δικαιώματός του όπως αναγνωρίζεται από το διεθνές δίκαιο και ότι δεν θα υπηρετήσει το υπόλοιπο της στρατιωτικής θητείας του. Υποθέτουμε ότι ο Ισμαήλ θα μεταφερθεί στην πλησιέστερη, ως προς το Kars-Kagizman όπου υπηρετούσε πριν τη θητεία του, στρατιωτική φυλακή, δηλαδή την Στρατιωτική Φυλακή Sarikamis, σε μερικές μέρες.
Ανησυχούμε ότι ο Ισμαήλ θα υποστεί αυθαίρετη καταπίεση, περιορισμούς, πειθαρχικές κυρώσεις και βασανιστήρια, που άλλοι αντιρρησίες συνείδησης υπέστησαν σε στρατιωτικές φυλακές στο παρελθόν. Τον Ιανουάριο του 2006 η καταδίκη των Τουρκικών Αρχών από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προκάλεσε αντιδράσεις της κοινής γνώμης. Στην δήλωση που παρουσίασαν οι Τουρκικές Αρχές στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) τον Ιούνιο του 2007 ανέφεραν ότι ετοιμαζόταν νομοσχέδιο για να μην δικάζονται οι αντιρρησίες συνείδησης σύμφωνα με τον Στρατιωτικό Ποινικό Νόμο. Η περίοδος απραγίας από εκείνη την εποχή και η σύλληψη του Ισμαήλ αποδεικνύουν ότι οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και οι συστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αγνοούνται από την Τουρκία.
Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης με τον İsmail Saygi σχηματίστηκε στην Κωνσταντινούπολη μετά τη σύλληψή του. Η πρωτοβουλία οργάνωσε μια συνέντευξη τύπου την Τετάρτη 19 Μαρτίου 2008, στην πλατεία Γαλατασαράι με περίπου 40 συμμετέχοντες και εξέφρασε την υποστήριξή της στην αντίρρηση συνείδησης του Ισμαήλ. Η Πρωτοβουλία Αντίρρησης Συνείδησης στην Κύπρο [ΣτΜ Βόρεια] επίσης ανακοίνωσε ότι θα συνεχίσει την υποστήριξή της μέχρι να απελευθερωθεί ο Ισμαήλ.
Δηλώνουμε ότι ο İsmail Saygi δεν είναι στρατιώτης αλλά αντιρρησίας συνείδησης και ζητούμε την άμεση απελευθέρωσή του. Περιμένουμε την υποστήριξή σας από την Βαρκελώνη, την Πιονγκγιάνγκ, το Άμστερνταμ, το Σίδνεϋ, το Τορόντο, την Ιερουσαλήμ, το Σαντιάγο, την Αθήνα και οπουδήποτε βρίσκεστε στον κόσμο, ώστε όλοι μαζί να υψώσουμε τις φωνές μας πιο δυνατά.
Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στον İsmail Saygı
ismailsaygiyaozgurluk@gmail.com