Κατηγορίες
εξωτερικό νέα τύπος

Διεθνής Αμνηστία «Η Αυτοκρατορία βασανίζει και περιστέλλει τα δικαιώματά μας»

ΙΩΑΝΝΑ ΣΩΤΗΡΧΟΥ

Τις ένοπλες ομάδες και τις κυβερνήσεις κατέστησε υπεύθυνες για την πιο παρατεταμένη επίθεση κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου τα τελευταία πενήντα χρόνια η Διεθνής Αμνηστία.

Σύμφωνα με την ετήσια έκθεσή της, που παρουσιάστηκε χθες παγκοσμίως, στην οποία το 2003 χαρακτηρίζεται χρονιά οπισθοδρόμησης καθώς η Αυτοκρατορία επιβάλλει το μονόδρομο της θυσίας των οικουμενικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο βωμό μιας τυφλής επιδίωξης ασφάλειας, κατάσταση που χαρακτηρίζεται «επικίνδυνη παραχώρηση στις ένοπλες ομάδες».

Στην έκθεση καταγράφονται λεπτομερώς παράνομοι φόνοι αμάχων από στρατεύματα του συνασπισμού και ένοπλες ομάδες στο Ιράκ, αναφορές για βασανιστήρια που υπογραμμίζουν την ευάλωτη θέση εκατοντάδων κρατουμένων όχι μόνο στις εμπόλεμες περιοχές αλλά και στον Κόλπο του Γουαντανάμο και αλλού, κρατούμενοι των ΗΠΑ και των συμμάχων τους σε ένα νομικό κενό. Από την άλλη τα πραγματικά όπλα μαζικής καταστροφής, η αδικία, η ατιμωρησία, η φτώχεια, οι διακρίσεις και ο ρατσισμός, το ανεξέλεγκτο εμπόριο όπλων μικρού διαμετρήματος και η βία κατά των γυναικών παραμένουν ανενόχλητα επιτείνοντας την κοινωνική και οικονομική ανισότητα στον κόσμο. Οι αναπτυσσόμενες χώρες δαπανούν περίπου 22 δισ. δολάρια ετησίως για όπλα ενώ με λιγότερα από τα μισά θα πετύχαιναν πρωτοβάθμια εκπαίδευση για όλους.

Υπενθυμίζονται ακόμη «ξεχασμένες» κρίσεις-θηριωδίες: Τσετσενία, Νεπάλ, Κολομβία, Λ. Δ. Κογκό, Σουδάν.

Νίκη των γυναικών

Στον αντίποδα η νίκη των γυναικών του Μεξικού έπειτα από δέκα χρόνων αγώνες για την επίτευξη δικαιοσύνης για τις δολοφονημένες κόρες τους, η δημιουργία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, η αφύπνιση ενός κινήματος κατά της κατοχής του Ιράκ, ειδικά μετά τις αποτρόπαιες βομβιστικές επιθέσεις στη Μαδρίτη. Για την Ελλάδα αναφέρονται οι ανησυχίες της οργάνωσης για κακομεταχείριση διαδηλωτών από την Αστυνομία κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής της Ε.Ε. τον περασμένο Ιούνιο, οι καταγγελίες για παράνομους πυροβολισμούς κατά μεταναστών και ο σκοτωμός ενός εξ αυτών πέρσι το Σεπτέμβριο από φρουρούς των συνόρων, οι δυσμενείς διακρίσεις κατά των προσφύγων, των Ρομά και των αντιρρησιών συνείδησης, η απειλή απέλασης αλλοδαπού ακτιβιστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα και μια διακεκριμένη περίπτωση φερόμενου βιασμού, η οποία έφερε στην επιφάνεια προβληματισμούς σχετικά με την ατιμωρησία που απολαμβάνουν οι αστυνομικοί και την ανεξαρτησία των δικαστικών αρχών κατά το χειρισμό μηνύσεων σε βάρος αστυνομικών.