Κατηγορίες
ελλάδα Σ.Α.Σ.

ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

1) ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΛΙΟΥΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΥΣ

1.1.: Aμνήστευση των παλαιών (προ της έναρξης ισχύς του νόμου 2510/97, δηλ. προ του 1998) αντιρρησιών συνείδησης και άρση όλων των διοικητικών κυρώσεων εις βάρος τους, σε εφαρμογή του Ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του 1998 και των συναφών συνεχόμενων ψηφισμάτων, σύμφωνα και με την Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (Ε.Ε.Δ.Α. 10/6/2004).

1.2.: Κατάργηση της δυνατότητας της πολιτείας να ασκεί συνεχείς και αλλεπάλληλες διώξεις για το ίδιο κατ΄ ουσία αδίκημα ενός ατόμου, δηλαδή τη διάπραξη ανυποταξίας, κατά παράβαση του Άρθρου 14, παράγραφος 7 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα [βλ. επίσης Ομάδα Εργασίας του Ο.Η.Ε. για την Αυθαίρετη Κράτηση: Γνώμη Νο 36/1999 (Τουρκία), Γνώμη Νο 24/2003 (Ισραήλ)]. Το ίδιο ζητά και η Ε.Ε.Δ.Α.

1.3.: Κατάργηση της δυνατότητας εκδίκασης από στρατιωτικά δικαστήρια υποθέσεων πολιτών καθώς και όσων δεν αποδέχονται τη στρατιωτική ιδιότητα.

1.4.: Πλήρης αποποινικοποίηση της ολικής άρνησης στράτευσης. Σε πρώτη φάση, άρση των ποινικών κυρώσεων (να μη φυλακίζονται οι ολικοί αρνητές), αλλά και όσων από τις διοικητικές κυρώσεις παραβιάζουν θεμελιώδη πολιτικά και ατομικά δικαιώματα (δικαίωμα εξόδου από τη χώρα, δικαίωμα έκδοσης διαβατηρίου και ταυτότητας, δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι).

1.5.: Μείωση του ορίου ηλικίας της στρατιωτικής υποχρέωσης από τα 45 έτη που ισχύει σήμερα τουλάχιστον κατά μία δεκαετία

1.6.: Απαγόρευση της ερήμην καταδίκης για ζητήματα ανυποταξίας εν γένει.

1.7.: Δυνατότητα εξαγοράς κατ’ αναλογία με τους όσους στρατεύονται και σε αντιστοιχία με τη φορολογική δήλωση του ενδιαφερόμενου και καταβολή των χρημάτων αυτών σε υπηρεσία διαφορετική του στρατεύματος.

2) ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΣΜΟ ΤΗΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

2.1) ΓΕΝΙΚΑ

2.1.1.: Υπαγωγή του θεσμού σε μη στρατιωτική εποπτεύουσα αρχή, όπως καθορίζεται λεπτομερώς στην ειδική έκθεση (Ιούλιος 1999) του Συνηγόρου του Πολίτη (Σ.τ.Π.). Το αίτημα στηρίζουν ακόμα ο Ύπατος Αρμοστής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης, η Ε.Ε.Δ.Α. και η Διεθνής Αμνηστία.

2.1.2.: Ρητή και αναλυτική αναφορά στα πληροφοριακά έντυπα κατάταξης για το δικαίωμα ενός νέου να υπηρετήσει Ε.Π.Κ.Υ., πράγμα που επιμελώς αποκρύπτεται από τους ισχύοντες Οδηγούς Στράτευσης που στέλνει το Γ.Ε.Ε.Θ.Α. σε όλους τους στρατεύσιμους και οι οποίοι αναφέρονται απλώς στην ύπαρξη του νόμου 2510/97 εντελώς αόριστα και χωρίς να ενημερώνουν για το τι ακριβώς ρυθμίζει αυτός ο νόμος. Το αίτημα για επαρκή ενημέρωση στηρίζει και το Συμβούλιο της Ευρώπης (Recommendation 1518 (2001) 1, παράγραφος 5iii).

2.2) ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΤΑΞΗΣ ΣΤΗΝ Ε.Π.Κ.Υ.

2.2.1.: Κατάργηση της ειδικής γνωμοδοτικής επιτροπής, γνωστής και ως επιτροπής ελέγχου συνείδησης, δεδομένου ότι αφενός μεν παραβιάζει το Σύνταγμα ως προς την ελευθερία της συνείδησης και αφετέρου στερεί από κάποιους το αναφαίρετο δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης όπως καθορίζεται από το ψήφισμα 1989/59 της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε. Αυτόματη αποδοχή όλων των αιτήσεων για υπαγωγή στις διατάξεις της Ε.Π.Κ.Υ.

2.2.2.: Δικαίωμα στην αναγνώριση της ιδιότητας του αντιρρησία συνείδησης οποιαδήποτε στιγμή, τόσο πριν όσο και μετά την κατάταξη στις Ένοπλες Δυνάμεις όπως ζητά το Συμβούλιο της Ευρώπης (Recommendation 1518 (2001) 1, παράγραφοι 5i, 5ii), αλλά και η Διεθνής Αμνηστία. Δικαίωμα μετάπτωσης από τη στρατιωτική θητεία στην Ε.Π.Κ.Υ., αφού άλλωστε ισχύει το αντίστροφο.

2.2.3.: Ισχύς του δικαιώματος στην αντίρρηση συνείδησης και στην Ε.Π.Κ.Υ. ακόμα και σε περίοδο πολέμου ή κατάστασης εκτάκτου ανάγκης όπως ζητά και η Διεθνής Αμνηστία

2.2.4.: Κατάργηση όλων των «αμάχητων τεκμηρίων» της παραγράφου 4 του άρθρου 18 του νόμου 2510/97 όπως ζητά και ο Συνήγορος του Πολίτη. Σε κάθε περίπτωση, κατάργηση της διάταξης που αρνείται το δικαίωμα της αντίρρησης συνείδησης σε άτομα που διώκονται – αλλά δεν έχουν καταδικαστεί – για παράνομη βία, διότι έτσι καταργείται το τεκμήριο της αθωότητας. Επίσης, κατάργηση της απαράδεκτης διάταξης που στερεί το δικαίωμα της αντίρρησης συνείδησης σε κυνηγούς και μέλη σκοπευτικών συλλόγων.

2.2.5.: Απλοποίηση της διαδικασίας υποβολής αίτησης. Εάν και εφόσον παραμείνουν κάποια από τα «αμάχητα τεκμήρια», να μη χρειάζεται να προσκομίζονται πιστοποιητικά και βεβαιώσεις αφού ζητείται υπεύθυνη δήλωση. Τέλος η αίτηση να μπορεί να γίνεται στα Κ.Ε.Π. (να δοθεί τυποποιημένος κωδικός).

2.2.6.: Κατάργηση των εκπτώσεων όπως ζητά και ο Σ.τ.Π. στην ειδική έκθεσή του και αντικατάστασή της από σύστημα αυτοτελών κυρώσεων. Αναθεώρηση των υποθέσεων όσων έχουν εκπέσει από την ιδιότητα του αντιρρησία συνείδησης και δυνατότητα σε αυτούς να ολοκληρώσουν την Ε.Π.Κ.Υ. υπό το νέο ευνοϊκότερο καθεστώς.

2.3) ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ Ε.Π.Κ.Υ.

2.3.1.: Μείωση – όπως ζητούν όλοι οι διεθνείς και ελληνικοί φορείς – της διάρκεια της Ε.Π.Κ.Υ. ώστε να μην είναι τιμωρητική. Πάγια θέση του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης είναι ότι η Ε.Π.Κ.Υ. θα πρέπει να είναι ισόχρονη με την στρατιωτική θητεία, όπως άλλωστε υποστηρίζει και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με το 2001/2014 ψήφισμά του.

2.3.2.: Πραγματική κάλυψη των οικονομικών αναγκών των αντιρρησιών συνείδησης. Δυνατότητα επιλογής δωρεάν σίτισης, στέγασης και μετακινήσεων ή αποζημίωσης ίσης με το βασικό μισθό ανειδίκευτου εργάτη.

2.3.3.: Μεταθέσεις
α: Αναλογικότητα με τους στρατευμένους στο χρόνο παραμονής μακριά από τον τόπο κατοικίας και κατόπιν δυνατότητα επιστροφής σε αυτόν. β: Κατάργηση του απαράδεκτου γεωγραφικού περιορισμού που αφήνει παραπάνω από τον μισό πληθυσμό της χώρας, συμπεριλαμβανομένων κατοίκων υποβαθμισμένων αστικών περιοχών, εκτός των υπηρεσιών που θα μπορούσαν να τους προσφέρουν οι αντιρρησίες συνείδησης. Παρόμοια αιτήματα διατυπώνει και η Ε.Ε.Δ.Α. (10/6/2004).

2.3.4.: Κατάργηση της απαγόρευσης συμμετοχής σε απεργία, όπως άλλωστε είχαν ζητήσει στη Βουλή το Κ.Κ.Ε. και ο Συνασπισμός. Η απαγόρευση αυτή είναι αντισυνταγματική (άρθρο 23) και θεσμοθετεί απεργοσπαστικό μηχανισμό στο δημόσιο, αποτελούμενο από αντιρρησίες. Σε κάθε περίπτωση, όπως ζητά και ο Σ.τ.Π. στην ειδική έκθεσή του, αλλά και η Διεθνής Αμνηστία, η συμμετοχή σε απεργία δε θα πρέπει να συνεπάγεται έκπτωση από το καθεστώς του αντιρρησία και της Ε.Π.Κ.Υ.

2.3.5.: Δυνατότητα εκπλήρωσης της Ε.Π.Κ.Υ. και σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις όπως προτείνουν τόσο ο Σ.τ.Π. στην ειδική έκθεσή του, όσο και η Ε.Ε.Δ.Α. (10/6/2004). Δυνατότητα συμμετοχής των αντιρρησιών συνείδησης, κατά τη διάρκεια εκπλήρωσης της Ε.Π.Κ.Υ., σε ανθρωπιστικές αποστολές στο εξωτερικό.