Σε ανοιχτή επιστολή που δημοσιεύτηκε στην Ισραηλινή εφημερίδα Ha’aretz στις 23 Αυγούστου – την ημέρα που φυλακίστηκε – η Lauro Milo γράφει:
Σήμερα μπαίνω στη φυλακή. Αν οι αρχές δεν λογικευτούν την τελευταία στιγμή, θα μαραζώσω στη φυλακή για απροσδιόριστη χρονική διάρκεια, μέχρι να αποφασίσει ο στρατός ότι έχω “πληρώσει το χρέος μου στην κοινωνία”. Σήμερα μπαίνω στη φυλακή, κι επομένως θα πρέπει να σταματήσω να επιτελώ κοινωνικό και εκπαιδευτικό έργο, θα μπω σε ένα τελείως καταθλιπτικό περιβάλλον αντί να ασχολούμαι με τα κοινά. Ορισμένοι από τους συμπατριώτες μου έχουν χάσει την ηθική τους πυξίδα και αρνούμαι να συμβιβαστώ με αυτό. Έχει γίνει αδικία εδώ, όχι μόνο σε βάρος μου αλλά και σε βάρος των πολιτών που έχουν δηλώσει με ειλικρίνεια αυτό που τους λέει η συνείδησή τους. Γίνεται αδικία σε βάρος όλων όσων αρνούνται να αποφύγουν την ευθύνη και να γίνουν απλά γρανάζια σε ένα σύστημα που μας καταστρέφει ως κοινωνία και ως άτομα. Όσοι έχουν περάσει πριν από μένα πληρώνουν ήδη το τίμημα της επιμονής τους να κάνουν τη συνεισφορά τους σύμφωνα με τη συνείδησή τους και όχι αντίθετα. Δεν είναι μια υπόθεση πολιτικής ανυπακοής, απλά ακολουθούμε τις συνειδήσεις μας. Η μια και μοναδική μου συνείδηση μου λέει τι είναι σωστό και τι λάθος, δεν έχω άλλη. Το μόνο που ζητώ είναι να συνεχίσω την κοινωνική μου υπηρεσία όπως κάνω εδώ και δυο χρόνια, στην Yeruham, στις παλιές γειτονιές του Ashkelon, στο Kiryat Moshe στο Rehovot, στο Jesse Cohen, Holon, στο Katamons της Ιερουσαλήμ, στο Shlomi, Acre και σε άλλα μέρη όπου με έχουν ανάγκη. Είναι ένα απλό αίτημα που θα έπρεπε να γίνει αποδεκτό. Γιατί θα έπρεπε να υποκριθώ ή να πω ψέματα προκειμένου να μου επιτραπεί να πράττω όπως νομίζω; Δεν καταλαβαίνει το κράτος ότι βλάπτει τον εαυτό του με αυτή την ποταπή συμπεριφορά; Τα μεγάλα ιδεώδη μιας δημοκρατικής κοινωνίας θα έπρεπε να είναι να ενθαρρύνονται οι ενεργοί πολίτες και οι πολίτες με κριτική σκέψη. Οι Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις και το Ανώτατο Δικαστήριο έχουν κατορθώσει να μετατρέψουν το γεγονός ότι είμαστε πολιτικοποιημένα άτομα σε κατάρα. Δε θα έπρεπε να είναι αυτός ο τρόπος της χώρας μου. Δεν είμαι ένας καταστροφικός ιός και δε θα επιτρέψω σε κανένα να με μετατρέψει σε κάτι τέτοιο. Είμαι μια νέα ιδεαλίστρια που αγωνίζεται για την υποχρέωσή της και το δικαίωμά της να συμμετέχει ενεργά στη διαμόρφωση μιας δίκαιης κοινωνίας – μιας Ισραηλινής κοινωνίας που επιδιώκει τη δικαιοσύνη και είναι ανθρωποκεντρική. Πιστεύω ότι κάθε άτομο έχει το αίσθημα της δικαιοσύνης, που είναι αγνό και όμορφο, και το μόνο που τους χρειάζεται είναι να τους υπενθυμίσουν να το χρησιμοποιήσουν. Πιστεύω στους ανθρώπους, και ούτε οι Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις ούτε το Ανώτατο Δικαστήριο μπορούν να μου το στερήσουν αυτό.