Με ατομική μου ευθύνη και γνωρίζοντας τις κυρώσεις (3), που προβλέπονται από της διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 22 του Ν. 1599/1986, δηλώνω ότι:
Είμαι αντιρρησίας συνείδησης και αρνούμαι την στράτευση με συνέπεια, από την 1η φορά που μου ήρθε σημείωμα κατάταξης το 2002 μέχρι και σήμερα. Και αν αυτό εκλήφθηκε από την επιτροπή ως «νεανική αντίδραση», σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ισχύει αυτό σήμερα που διανύω το 40ο έτος της ηλικίας μου. Σήμερα που με βάση τις εμπειρίες μου, και ιδιαίτερα αυτές που βιώνουμε εσχάτως όλοι σε ελληνικό και διεθνές επίπεδο, αλλά και τις προσωπικές και οικογενειακές μου, έχω κατασταλάξει σε ένα σύνολο ευρύτερων ιδεολογικών, φιλοσοφικών, πολιτικών και ηθικών πεποιθήσεων που με εμποδίζουν ακόμα περισσότερο να υπηρετήσω σε έναν στρατό.
Επιθυμώ λοιπόν να υπαχθώ στις σχετικές διατάξεις του Νόμου 3421/2005 περί εναλλακτικής πολιτικής υπηρεσίας, λόγω ιδεολογικών πλέον πεποιθήσεων.
Δεν συμμετέχω σε μεμονωμένες ή συλλογικές δραστηριότητες σκοπευτικών αγώνων, κυνηγίου κ.λ.π. οι οποίες έχουν άμεση σχέση με την χρήση όπλων.
Επίσης δεν έχω υπηρετήσει στα Σώματα ασφαλείας, στις Ελληνικές ή ξένες ένοπλες δυνάμεις, μετά τον ενστερνισμό μου κατά το τελευταίο διάστημα, των παρακάτω ιδεολογικών πεποιθήσεων που με εμποδίζουν στην εκπλήρωση ένοπλης στρατιωτικής υποχρέωσης για λόγους συνείδησης (Ν3883/2010 αρ.78γ΄).
Ειδικότερα, σήμερα πολύ περισσότερο και εντονότερα από τότε, δηλώνω ότι ο στρατός είναι κάτι που δεν με αφορά ούτε στο ελάχιστο! Είναι ένας θεσμός που αντιτίθεται σε όλα τα ανθρωπιστικά ιδεώδη και που στον ρου της ιστορίας έχει αποδειχθεί επανειλημμένα ότι εξυπηρετεί αποκλειστικά οικονομικά συμφέροντα και την μεγαλομανία εγωπαθών κυβερνόντων.
Επίσης γεγονότα που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό, στο Ελληνικό και διεθνές επίπεδο, όπως η βία που εξασκείται και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των προσφύγων από σώματα ενόπλων ενστόλων (FRONTEX. ΕΛ.ΑΣ, Λιμενικό, αλλά και τις Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις που έστησαν τα hot spots, τα οποία πλέον μετατράπηκαν σε κλειστά κέντρα κράτησης). Τα κύματα των ξεσπιτωμένων, απελπισμένων προσφύγων που θαλασσοπνίγονται στο Αιγαίο, αποτέλεσμα των στρατιωτικών επεμβάσεων και των πολέμων στη Μέση Ανατολή που συνεχίζονται χωρίς τελειωμό. (Στη Συρία ο πρωταγωνιστής είναι ο στρατός και όχι μόνο ένας, αλλά πολλοί μαζί! Κόσμος σκοτώνει και σκοτώνεται καθημερινά. Για ποιο λόγο; Υπάρχει κάποιο ιδεώδες σ’ όλο αυτό το αιματοκύλισμα;)
Τα ποτάμια του αίματος των αμάχων, τα βομβαρδισμένα νοσοκομεία και οι ερημωμένες πόλεις. Η δυστυχία, η πείνα και η εξαθλίωση, ο φονταμενταλισμός τύπου Ισλαμικό κράτος, τον οποίο εκτρέφουν οι πόλεμοι και η εξάπλωσή του πλέον και στην Ευρώπη (Παρίσι, Βρυξέλες, Κωνσταντινούπολη). Όλα αυτά δεν είναι βέβαια καινούργια στην ανθρώπινη ιστορία. Είναι όμως καινούργια στη δική μου αντίληψη και δεν είναι ανεκτά!
Αν κάποιοι ισχυρίζονται τώρα ότι ο ελληνικός στρατός τυγχάνει των ευλογιών της «υπερμάχου στρατηγού» και όλων των ταξιαρχών αγίων, αυτό μόνο γέλια μου προκαλεί. Αρκεί να θυμίσω το ρόλο του στρατού τον καιρό του εμφυλίου και της δικτατορίας.
Όλα αυτά επηρέασαν την συνείδησή μου και καθορίζουν πλέον τον τρόπο ζωής μου που περιγράφω παρακάτω.
• Ακολουθώ πλήρη ουδετερότητα και αποχή από κάθε πολιτική ή εθνική διαμάχη.
• Είμαι εναντίον σε κάθε είδους βία απ’ όπουδήποτε κι αν προέρχεται και με οποιαδήποτε δικαιολογία. Δεν υπάρχει καμία ηθική νομιμοποίηση της βίας και για το λόγο αυτό, την αρνούμαι ως μέσο επίλυσης των ανθρώπινων διαφορών.
• Δεν θέλω και δεν ανέχομαι τον στρατιωτικό τρόπο ζωής, γιατί αναγνωρίζω ότι στα πλαίσιά του εκμηδενίζεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η ανθρωπιά.
• Δεν δέχομαι να εκπαιδευτώ στην χρήση όπλων με σκοπό τον φόνο ανθρώπων, διότι εκτιμώ ότι η ζωή είναι πολύτιμη και δεν αξίζει να σπαταλιέται σε τόσο ανούσια πράγματα όπως ο στρατός.
• Ο πόλεμος, η βία είναι παραλογισμός και μέρος ενός άδικου, φαύλου κόσμου που αντιμάχομαι. Το γεγονός ότι έτυχε να γεννηθώ σ’ αυτή τη μεριά της γης και να μιλώ μια συγκεκριμένη γλώσσα, δε με κάνει εχθρό με όσους έτυχε να γεννηθούν μερικά χιλιόμετρα ανατολικότερα ή βορειότερα. Δεν μπορώ να θεωρήσω εχθρό μου τον άνθρωπο που πριν τρεις μήνες παντρεύτηκε η αδελφή μου, ο οποίος τυγχάνει να είναι Τούρκος αρνητής στράτευσης και μοιραζόμαστε ακριβώς τους ίδιους προβληματισμούς. Για μένα είναι πλέον ξεκάθαρο! «Κακοί» δεν είναι οι απλοί Τούρκοι πολίτες, αλλά όλοι εκείνοι (πολιτικοί, στρατιωτικοί) που χάριν καθαρά και μόνο οικονομικού οφέλους και αγάπης για την «καρέκλα», δαπανούν αμύθητες περιουσίες των φορολογούμενων συνανθρώπων μου, σε μάταιους εξοπλισμούς που προέρχονται από τους «καλούς» μας συμμάχους ( Άγγλους-Γάλλους- Γερμανούς- πάντοτε με το αζημίωτο!!! ) και οι οποίοι ( πολιτικοί ) σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά ( τύπου Ίμια ) θα στείλουν αμούστακα παιδιά ( όχι τα δικά τους βέβαια ) να αλληλοσκοτωθούν με άλλα αμούστακα παιδιά, θύματα και αυτά της προπαγάνδας και του μίσους με το οποίο θα έχουν εμποτιστεί από τους επίσης διεφθαρμένους πολιτικούς τους.
• Αγωνίζομαι για την αλληλεγγύη και τη συναδέλφωση των ανθρώπων, για την ειρήνη, την ισότητα την αγάπη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, διότι «Οὒτοι συνέχθειν, ἀλλά συμφιλεῖν ἔφυν», δηλ. “όχι βέβαια για να μισώ αλλά για να αγαπώ γεννήθηκα” (Αντιγόνη του Σοφοκλή).
Για όλους τους παραπάνω ηθικούς, ιδεολογικούς λόγους αρνούμαι να υπηρετήσω στρατιωτική θητεία και επικαλούμενος το ελληνικό, το ευρωπαϊκό και το διεθνές δίκαιο που αναγνωρίζει και διασφαλίζει το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης, αποδέχομαι την εκτέλεση εναλλακτικής, πολιτικής υπηρεσίας, παρά τους επαχθείς όρους και τον τιμωρητικό χαρακτήρα της, για τον οποίο διαμαρτύρομαι έντονα.
Μην μου ζητάτε να ταχθώ ενάντια στα πιστεύω μου. Δεν θα συμβεί ποτέ αυτό! Ζητώ τη δυνατότητα να εκπληρώσω αυτήν την συνταγματική υποχρέωσή μου, με αυτόν τον τρόπο, όχι απλά επειδή είναι πιο παραγωγικός και ουσιαστικός και αποτελεί προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, αλλά γιατί είναι ο μόνος αποδεκτός σύμφωνα με τις ιδεολογικές μου πεποιθήσεις, έστω και αν η διάρκεια αυτής της αφιλοκερδούς υπηρεσίας έχει εκδικητικό χαρακτήρα. Όλα αυτά τα χρόνια έχω βιώσει εγώ και η οικογένειά μου, καλά τις συνέπειες αυτής της στάσης μου. Είμαι αδιόριστος εκπαιδευτικός λόγω των μη εκπληρωμένων στρατιωτικών υποχρεώσεών μου, πάντοτε τελευταίος στις λίστες επιλογής εκπαιδευτικών και δεν έχω τη δυνατότητα μόνιμου διορισμού, παρά την μακροχρόνια προϋπηρεσία μου.
Μην περιμένετε να κάνω πίσω τώρα! Για εμένα δύο επιλογές υπάρχουν: Ή εναλλακτική υπηρεσία ή τίποτα, ακόμα και με μεγαλύτερο κόστος!
Ημερομηνία: 04/05/2016