Σε υποχώρηση φαίνεται ότι τρέπεται το υπουργείο Εθνικής Αμυνας μπροστά στις διαφαινόμενες πιέσεις μιλιταριστικών κύκλων που αντιδρούν στο ενδεχόμενο να μειωθεί η διάρκεια της εναλλακτικής θητείας ώστε να εξισωθεί με τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας.
Δημοσιευμένες πληροφορίες ανέφεραν ότι το υπουργείο θα προχωρούσε στην εξίσωση της διάρκειας της εναλλακτικής και της στρατιωτικής θητείας, καταργώντας τον τιμωρητικό χαρακτήρα της εναλλακτικής θητείας, όπως προβλέπουν ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και οι συστάσεις φορέων όπως το Συμβούλιο και η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η Διεθνής Αμνηστία και η Ελληνική Ενωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Νεότερες πληροφορίες της «Εφ.Συν.» αναφέρουν ωστόσο ότι το νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να κατατεθεί στη Βουλή διατηρεί τη διάρκεια της εναλλακτικής θητείας στους 15 μήνες, μεγαλύτερη περίπου κατά δύο τρίτα από τη θητεία της μεγάλης πλειονότητας των φαντάρων.
Παρά τις όποιες βελτιώσεις σε επιμέρους ζητήματα, το υπουργείο δεν φαίνεται διατεθειμένο ούτε αυτή τη φορά να προχωρήσει σε αποφασιστικά βήματα που θα εναρμόνιζαν την ελληνική νομοθεσία με τις συστάσεις ελληνικών και διεθνών φορέων και θα καταργούσαν τις σοβαρές και δυσβάσταχτες διακρίσεις που υφίστανται οι αντιρρησίες συνείδησης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όσοι αντιρρησίες συνείδησης θελήσουν να εξαγοράσουν το υπόλοιπο της εναλλακτικής θητείας, αφού πρώτα υπηρετήσουν 20 ημέρες, όπως και οι φαντάροι, θα πρέπει να πληρώσουν πολύ περισσότερο από τους φαντάρους, καθώς θα έχουν να εξαγοράσουν περισσότερους μήνες.
Από την άλλη, το νομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα εξαγοράς της εναλλακτικής θητείας σε όσους συμπληρώνουν την ηλικία των 33, όπως και οι φαντάροι, αντί των 35 ετών που ισχύει σήμερα.
Το νομοσχέδιο καταργεί τη δυνατότητα του υπουργού να αναστέλλει την εναλλακτική θητεία σε καιρό πολέμου ή έκτακτης ανάγκης, αναγνωρίζοντας έμμεσα το προφανές, ότι στον πόλεμο η συνειδησιακή αντίρρηση στη στράτευση όχι μόνο δεν αίρεται, αλλά βρίσκει αντιθέτως το πλήρες νόημά της.
Εύλογη είναι και η διάταξη που προβλέπει ότι, σε περίπτωση που κάποιος προσφύγει εναντίον της απόρριψης του αιτήματος αναβολής κατάταξης ή του αιτήματος να αναγνωριστεί ως αντιρρησίας συνείδησης, αναστέλλεται υποχρεωτικά και αυτόματα η εκτέλεση της διοικητικής πράξης, μέχρι να κριθεί η προσφυγή.
Από την άλλη, σε περίπτωση που δοθεί αναβολή κατάταξης σε αντιρρησία συνείδησης, προβλέπεται ότι μετά τη διακοπή ή τη λήξη της αναβολής θα πρέπει αυτός να υποβάλει νέο αίτημα να υπαχθεί στις διατάξεις περί αντιρρησιών, ανοίγοντας έτσι νέο κύκλο γραφειοκρατίας και ταλαιπωρίας.
Τέλος, το νομοσχέδιο δεν καταργεί την ειδική επιτροπή που αποφασίζει αν είναι κάποιος αντιρρησίας συνείδησης, ούτε την απομακρύνει από την αρμοδιότητα του υπουργείου Αμυνας, όπως ζητούν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Επιτροπή και το Συμβούλιο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ και ο Συνήγορος του Πολίτη. Προβλέπει όμως τη μείωση των ανώτερων στρατιωτικών που συμμετέχουν στην πενταμελή επιτροπή από δύο σε έναν, ενώ ήδη στην πράξη φαίνεται πως έχει μπει φρένο στην πρακτική κραυγαλέων ερωτήσεων της επιτροπής, που επιδείκνυαν κακοπιστία, αν όχι προκατάληψη, έναντι των εξεταζομένων.