Μπορεί πέρυσι το καλοκαίρι να άφησαν αβοήθητους ολόκληρους πληθυσμούς κι εκτάσεις με θύματα και ανυπολόγιστες καταστροφές. Μπορεί να έστειλαν ανεκπαίδευτους φαντάρους και πυροσβέστες χωρίς κανένα σχέδιο να σβήνουν φωτιές με κίνδυνο της ζωής τους. Μπορεί να τους βαραίνουν, το ένα μετά το άλλο τα ιστορικά ρεκόρ των καταστροφών από εμπρησμούς. Μπορεί να μερίμνησαν όλο το χειμώνα μόνο για το φαγοπότι εργολάβων κι επιχειρήσεων πάνω στα καμένα (βλέπε Πάρνηθα, Ηλεία κλπ), έχοντας αφήσει στο έλεος τους κατεστραμμένες περιοχές ένα ακόμα καλοκαίρι. Η συνέπειά τους είναι όμως αξιοσημείωτη: δε μαθαίνουν τίποτα!
Η κυβέρνηση κι ο κρατικός μηχανισμός των «ασύμμετρων απειλών» ξεκίνησαν τη σταυροφορία για την προστασία των δασών το φετινό καλοκαίρι από νωρίς. Πολιτική και στρατιωτική ηγεσία ενεργοποιούν διαταγή που έχει εκδοθεί από το ΓΕΣ τον Σεπτέμβριο του 2000 και βγάζουν ένοπλες περιπόλους του στρατού στα δάση, στο πλαίσιο της αντιπυρικής περιόδου, που ξεκινάει απ’ αυτόν το μήνα.
Χωρίς καμία εκπαίδευση στο αντικείμενο, φαντάροι καλούνται να αναλάβουν αστυνομικά καθήκοντα εκτός των μονάδων τους, ακόμη και να κάνουν χρήση του όπλου τους (!) είτε για εκφοβισμό είτε για να προστατεύσουν τη ζωή τους εάν τυχόν δεχθούν πυροβολισμό από ύποπτο εμπρηστή! Ξεζουμίζονται βιολογικά και ψυχολογικά, εκτίθενται σε κίνδυνο για την ίδια τους τη ζωή για την κάλυψη των αναγκών ενός κράτους που απουσιάζει.
Οι επιτελείς επισημαίνουν πως η διάθεση στρατιωτικών δυνάμεων δεν θα αποτελεί έκτακτο γεγονός, αλλά ήδη τείνει να είναι μόνιμη και διαρκής ανάγκη ρίχνοντας την ευθύνη στις κλιματικές αλλαγές!
Η πολιτική ηγεσία διατείνεται πως ο στρατός πρέπει να αποκτήσει περισσότερο «κοινωνικό ρόλο». Να συνδράμει όπου μπορεί να είναι χρήσιμος: Επικαλούνται το γεγονός πως ο στρατός είναι ένας οργανωμένος φορέας που μπορεί να διαθέσει δυνάμεις και να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Φέρνουν και ως παράδειγμα τα κέντρα εκπαίδευσης και τα στρατόπεδα στην Πελοπόννησο, που χρησιμοποιήθηκαν σαν αναλώσιμο υλικό φέτος στους σεισμούς και πέρυσι στις καταστροφικές πυρκαγιές. Δικαιολογούν το συντριπτικό αριθμό των στρατοπέδων που εξυπηρετούν πελατειακές σχέσεις, καριέρες αξιωματικών και υπέρογκα ποσά στο όνομα των «ασύμμετρων απειλών», που επικαλούνταν πέρυσι το καλοκαίρι.
Κυρίως όμως, μετατρέπουν τους φαντάρους του στρατού ξηράς σε άμισθο προσωπικό του Δημοσίου. Τους καλούν να εκπαιδευτούν τελικά στη, μέχρι τελικής πτώσεως και εξόντωσης, στυγνή εκμετάλλευσή τους για τις ανάγκες του «λιγότερου κράτους». Την ίδια ώρα που δεν έχει υπάρξει η παραμικρή μέριμνα σε όλα τα επίπεδα του κρατικού μηχανισμού και της τοπικής αυτοδιοίκησης για τον καθαρισμό και την οργάνωση της προστασίας δασικών εκτάσεων, που – μπροστά στην τεράστια ανεργία – δεν έχει γίνει πρόσληψη προσωπικού για τις δασικές και άλλες υπηρεσίες ενώ είναι εξόφθαλμα λίγοι, αυτοί επικαλούνται τον «κοινωνικό ρόλο του στρατού».
Εμείς αναρωτιόμαστε: από πότε μόνιμοι στρατιωτικοί, επαγγελματίες και έφεδροι στρατιώτες αναλαμβάνουν ρόλο εθελοντή αστυνομικού έξω από τα στρατόπεδα; Από πότε η στρατιωτική θητεία ορίζει πως ο φαντάρος υποκαθιστά τις τρύπες της πολιτικής προστασίας και των υπηρεσιών του κράτους. Τα αποτελέσματα αυτής της διαδικασίας και οι συνέπειές τους έχουν ήδη αρχίσει να γίνονται εμφανή στους ίδιους τους στρατευμένους.
Χαρακτηριστική είναι η καταγγελία που μας έφτασε από τη 398 ΕΑΡΜΕΘ για τις συνθήκες που επικρατούν ύστερα από την εφαρμογή του μέτρου.
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ 398 ΕΑΡΜΕΘ
Είμαστε φαντάροι που υπηρετούμε στην 398 ΕΑΡΜΕΘ, επιλαρχία αρμάτων εθνοφυλακής. Η κατάσταση τον τελευταίο καιρό είναι τραγική. Η μονάδα είναι μια από αυτές που πρώτες εφαρμόζουν το μέτρο που ενεργοποίησε ξανά το ΓΕΣ – των ένοπλων περιπολιών στις δασικές εκτάσεις για προστασία των δασών.
Αυτό απλά σημαίνει πως, στο ήδη βαρύ πρόγραμμα των υπηρεσιών, των εργασιών και των ασκήσεων του στρατοπέδου, πρόσφατα προστέθηκε και μια καινούρια υπηρεσία στο πρόγραμμα: αυτή των ένοπλων περιπολιών στα δάση της περιοχής.
Οι συνέπειες της ήδη έχουν κάνει την εμφάνισή τους στη μονάδα. Οι έξοδοι έχουν περιοριστεί σε μία (1) τη βδομάδα για να καλυφθούν οι υπηρεσιακές ανάγκες, ενώ το πρόγραμμα συνεχίζει να τηρείται κανονικά, μέσα σε συνθήκες εξοντωτικές για τους φαντάρους και το υπόλοιπο προσωπικό της μονάδας.
Οι περιπολίες γίνονται είτε σε μεικτές περιπόλους μαζί με ομάδες της αστυνομίας, είτε με δικές μας αμιγείς περιπόλους. Είτε δηλαδή λειτουργούμε ως αστυνομική δύναμη σε συνεργασία με τους κανονικούς αστυνομικούς που υπάρχουν γι’ αυτή τη δουλειά, είτε (ακόμα χειρότερα) υποκαθιστώντας το ίδιο το έργο της αστυνομίας με δικά μας καθαρά περίπολα, αφήνοντας τους να ασχοληθούν με άλλες πιο σημαντικές δουλείες όπως το κυνήγι μεταναστών (λες και δεν μας αναγκάζουν να τους υποκαθιστούμε και σε αυτό) και πάει λέγοντας.
Δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί, με φόβο και κίνδυνο της ζωής και της σωματικής μας ακεραιότητας, είμαστε υποχρεωμένοι να εκτελούμε υπηρεσίες για να καλύπτουμε αυτά που το κράτος και οι αρμόδιοι φορείς είναι υποχρεωμένοι να κάνουν. Βιώνουμε την αδικία της εκμετάλλευσης μας στο όνομα του «κοινωνικού προσώπου» του στρατού, των αποφάσεων των πολιτικών και στρατιωτικών επιτελείων, του «καλού προσώπου» της μονάδας, σε επικίνδυνες υπηρεσίες, την ώρα που υπάρχει ήδη τεράστια έλλειψη προσωπικού και χιλιάδες συνάδελφοι υποχρεώνονται να κάνουν τις υπηρέτριες σε στρατιωτικές κατασκηνώσεις και λέσχες αξιωματικών.
Καλούμε την πολιτική ηγεσία και την ηγεσία του ΓΕΣ να λάβουν υπόψιν τους χιλιάδες φαντάρους που βιώνουν ακραίες συνθήκες θητείας, να πάρουν πίσω την εξοντωτική αυτή απόφαση και να λύσουν το πρόβλημα με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες. Άμεσα να γίνουν προσλήψεις ώστε να καλυφθούν οι χιλιάδες κενές θέσεις δασοπυροσβεστών και να λειτουργήσουν όλα τα προληπτικά μέτρα που οφείλει να λάβει το κράτος.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
ΤΗΛ.ΕΠΙΚ. 6932 955437