Αθήνα 24/01/2011
Ο πρώτος νόμος ο οποίος αναγνώρισε το δικαίωμα στην εναλλακτική πολιτική κοινωνική υπηρεσία για λόγους συνείδησης τέθηκε σε εφαρμογή πριν από ακριβώς 13 χρόνια. Πέρασαν αρκετοί βολευτές και υπουργοί κατά την εναλλαγή των δυο κομμάτων στην εξουσία, βόλεψαν τα παιδιά τους και τους δικούς τους σε παραμεθόρια γραφεία της Κατεχάκη, στην εμπόλεμη ζώνη της Ομόνοιας και της Κλαυθμώνος και στο πολεμικό μουσείο με ό,τι αυτό το τελευταίο έφερε στη δημοσιότητα.
Μετά τις βελτιώσεις του πρόσφατου νόμου και της υπουργικής απόφασης, η εναλλακτική υπηρεσία εξακολουθεί να μην εναρμονίζεται με τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα. Παραμένει τιμωρητική και αποτρεπτική, με διακρίσεις εις βάρος των αντιρρησιών συνείδησης και παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους. Η διάρκεια της εναλλακτικής υπηρεσίας μειώθηκε στους 15 μήνες αντί να εξισωθεί με τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας. O θεσμός παραμένει στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και μάλιστα με την προκλητική επιτροπή ελέγχου φρονημάτων των υποψηφίων και το δικαίωμα εξακολουθεί να μην αναγνωρίζεται ούτε κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας ούτε για τους επαγγελματίες στρατιωτικούς. Τα στρατολογικά γραφεία ακόμη δηλώνουν άγνοια και αρνούνται να ενημερώσουν για αυτό το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα, το κόστος για την εκπλήρωση της κοινωνικής υπηρεσίας δεν καλύπτεται από το υπουργείο και δεν επιτρέπεται η εκπλήρωσή της ούτε στον τόπο κατοικίας και διαμονής του αντιρρησία συνείδησης, ούτε στα μεγάλα αστικά κέντρα, παρά τις αυξημένες ανάγκες που υπάρχουν εκεί.
Έτσι φανερώνεται και ο ρεβανσισμός του ελληνικού κράτους απέναντι σε όσους ανθίστανται στην στρατοκρατική ιδεολογία που κρατάει την κοινωνία δέσμια εθνικιστικών φαντασιώσεων και υπέρογκων πολεμικών δαπανών. Και αυτό σε μια συγκυρία που οι δημόσιες δαπάνες περιορίζονται δραστικά δημιουργώντας προβλήματα υπο-στελέχωσης σε όλο το δημόσιο τομέα. Μόνο ένα συμπλεγματικό κράτος διατηρεί αποτρεπτικές διατάξεις και αρνείται να εξισώσει τη διάρκεια της εναλλακτικής υπηρεσίας με τη στρατιωτική θητεία, κίνηση που θα ενεργοποιούσε, είναι σίγουρο, ένα σημαντικό απόθεμα ανθρώπινου δυναμικού και θα το έθετε στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών εμπεδώνοντας ένα μήνυμα ορθολογικής διαχείρισης και αλληλεγγύης σε μια κοινωνία που μαστίζεται από τον κατακερματισμό και την ιδιώτευση.
Οι Ευρωπαίοι εταίροι εν όψει της οικονομικής κρίσης περικόπτουν τις στρατιωτικές δαπάνες, αναστέλλουν και καταργούν την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία ενώ εμείς διαπραγματευόμαστε την αποπληρωμή του χρέους μας από τις υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες για τις οποίες κανένας αρμόδιος ουδέποτε λογοδότησε και τιμωρήθηκε. Υπολογίζεται ότι ο κάθε πολίτης πληρώνει 430 ευρώ το χρόνο για τις εξοπλιστικές δαπάνες. Η διατήρηση της υποχρεωτικής στράτευσης αποτελεί ίσως την χαρακτηριστικότερη όψη του χρεοκοπημένου πολιτικού και κοινωνικού συστήματος που έφερε τη χώρα σε αυτήν την κατάσταση, αφού μέσω αυτής εφαρμόζονται οι πελατειακές σχέσεις μεταξύ των πολιτικών και των ψηφοφόρων τους (βιομηχανία εξαγοράς ψήφων μέσω παράτυπων μεταθέσεων, διατήρηση άχρηστων στρατοπέδων για την ικανοποίηση τοπικιστικών συμφερόντων κ.λπ.), οι ανορθολογικές δαπάνες για τη συντήρηση και τη γιγάντωση ενός αντιπαραγωγικού και αντικοινωνικού μηχανισμού, η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος και ο ανεξέλεγκτος πλουτισμός όσων διαχειρίζονται τις υποθέσεις των στρατιωτικών εξοπλισμών.
Φέτος τον Μάιο παρουσιάζεται η κλάση των γεννημένων το 1983, μια γενιά που μέχρι τώρα δείχνει πως έχει αναγνωρίσει πως η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία είναι ξεπερασμένη, ανούσια, άχρηστη και επικίνδυνη για την σωματική και ψυχική υγεία του ατόμου. Η άρνηση της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας οριοθετεί τη δυνατότητα διαιώνισης ενός παραλογισμού. Είμαστε από τους τελευταίους που πρέπει να ανεχόμαστε την διακοπή της κοινωνικής και πολιτικής μας υπόστασης και τον εγκλεισμό μας σε στρατόπεδα με σκοπό την στρατιωτική εκπαίδευση. Δεν πρέπει να σιωπήσουμε άλλο…. Η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία πρέπει να καταργηθεί, εδώ και τώρα. Σωπαίνοντας αφήνουμε να πιστεύουν πως δεν έχουμε κρίση ούτε επιθυμία για τίποτα.
Από την άλλη η πρόσφατη απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας επιβάλλει χρηματικό πρόστιμο 6.000 ευρώ για το αδίκημα της ανυποταξίας (της μη υποταγής δηλαδή). Τόσο θα κοστίζει κάθε φορά η εξαγορά της ελευθερίας μας; Θα το δούμε… Καλούμε τους νέους σε μαζικές αρνήσεις στράτευσης, σε μαζικές δηλώσεις ενάντια στην υποχρεωτική στρατιωτική θητεία.
Ούτε μια ώρα στο στρατό!